Στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό μου...
Στους ελεύθερους ανθρώπους του κόσμου...
Εισέρχομαι σε προσωπικό επίπεδο σ’ ένα δύσκολο στάδιο, αγωνιζόμενος ενάντια στην προσπάθεια υποταγής μου στη βάρβαρη κατοχή, που έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου, μόνο και μόνο επειδή στάθηκα δίπλα στους φυλακισμένους του λαού μου, υπερασπιζόμενος τα δικαιώματά μου και δικαιώματά τους και τα δικαιώματα των οικογενειών τους να πετύχουν ακόμη και τους στοιχειώδεις όρους για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Δεν είναι παράξενο που με υποστηρίζει το σύνολο του λαού μου, που με περιβάλλει με τις κραυγές και τα δάκρυά του, με την αλληλεγγύη και τις άοκνες προσπάθειές του για την εξάλειψη της αδικίας που έχει επιβληθεί σε μένα και στους κρατούμενους. Αυτό βρίσκεται σε αρμονία με την εθνική αντίληψη που με μεγαλώσατε, εσείς, ο λαός μου και οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου, όπου κι αν βρίσκονται: Στη Δυτική Οχθη όπου εξεγείρονται ενάντια στην καταπίεση. Στα κατακτημένα εδάφη [σ.σ. του 1948], όπου περήφανοι και ριζωμένοι στη γη, υπερασπίζονται την ταυτότητά τους. Ο ηρωικός λαός μου στη νικηφόρα Γάζα και όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου, κάθε εθνικότητας και πολιτισμού.
Είμαι εδώ σήμερα, τελειώνοντας το πρώτο στάδιο της μάχης μου ενάντια σ’ αυτόν το βάρβαρο κατακτητή και έχω ανακοινώσει το δεύτερο στάδιο, που είναι αυτό της ενότητας με όλους τους φυλακισμένους, όλων των απόψεων και αντιλήψεων και όλων των πολιτικών κομμάτων, έτσι που όλοι μαζί, συλλογικά, να μπορέσουμε να γίνουμε αιχμή του δόρατος του εθνικού αγώνα, μέσα και έξω από τις φυλακές.
Αφού έλαβα, όπως ανέμενα, αυτή την απόφαση από το κατοχικό στρατοδικείο [σ.σ. απέρριψε την προσφυγή του ενάντια στην απόφαση διοικητικής κράτησης], που αγνοεί την ελευθερία, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μου, είναι αναγκαίο να απαντήσω αντιπαρατιθέμενος σ’ αυτή τη βάρβαρη απόφαση. Ετσι, ξεκινώντας από σήμερα, 1η Αυγούστου του 2016, αρνούμαι όλες τις ιατρικές εξετάσεις από τους γιατρούς του νοσοκομείου. Απαιτώ την άμεση επιστροφή μου στη φυλακή, παρά την επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας μου για να σταθώ σε κοινό μέτωπο, σε μια γραμμή στα κελιά της κατοχικής φυλακής, πλάι πλάι με όλους τους εξεγερμένους κρατούμενους, υψώνοντας τη δυνατή φωνή μας: Οι αποφάσεις σας δε θα περάσουν εύκολα! Ιδιαίτερα αφότου η κατοχή παραβίασε μία ακόμη κόκκινη γραμμή, ακόμη πιο επικίνδυνη, επιβάλλοντάς μου διοικητική κράτηση, που αποσκοπεί στην εξόντωση όλων των ηγετών του κινήματος των φυλακισμένων και των στελεχών του και όσων υψώνουν τη σημαία του, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα των φυλακισμένων στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια.
Ηρωικέ λαέ μου, έφτασε η ώρα του αγώνα. Είμαι γεμάτος ελπίδα, όπως σε γνώρισα πάντοτε, προστατευτικό τείχος που υπερασπίζεται τον αγώνα μας. Αυτά που πήρα από σένα, από τους αγώνες σου, τις διαμαρτυρίες σου, τις διαδηλώσεις σου, μου δίνουν περισσότερη αποφασιστικότητα για να συνεχίσω μέχρι τη νίκη.
Ελευθερία ή θάνατος.
Η νίκη μας είναι σίγουρη.
Μπιλάλ Καγιέντ
Νοσοκομείο Μπαρζιλάι
1η Αυγούστου 2016