♦ Κείμενο του Δημήτρη Κουφοντίνα για τον Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπντάλλα

Πρόσφατα στη Γαλλία το πολιτικό σύστημα, με προεξάρχουσα τη Μαρίν Λεπέν, διαδήλωσε την πίστη του στις «αξίες της γαλλικής δημοκρατίας».

Μαζί τους έσπευσε να συνταχθεί και η μεταμοντέρνα γαλλική (και όχι μόνο) διανόηση, που στο όνομα αυτών των «αξιών» νομιμοποιεί όλες τις γενοκτονίες της γαλλικής άρχουσας τάξης στο εξωτερικό και όλη την κρατική βία και τον εκφασισμό στο εσωτερικό της Γαλλίας.

Αυτή η τόσο φλύαρη διανόηση, που απαξιώνει ηθικά κάθε μορφή λαϊκής αντιβίας (είτε πρόκειται για πράξεις εκδίκησης, είτε για ενέργειες των επαναστατικών οργανώσεων που λειτουργούν ιδεολογικά και δημιουργούν συνείδηση), την ίδια ώρα θεωρεί αδιανόητο να υπερασπίσει τα θύματα της γαλλικής άρχουσας τάξης, τόσο έξω όσο και μέσα στη Γαλλία.

Ετσι δεν έχει βρει ούτε μια λέξη να πει για τον αγωνιστή της παλαιστινιακής αντίστασης, τον Ζορζ Ιμπραχίμ Αμπνταλά, που παραμένει εδώ και 31 ολόκληρα χρόνια αιχμάλωτος της γαλλικής εξουσίας. Παρακολουθεί με απάθεια και συνένοχη σιωπή το διαρκές βασανιστήριο του σύντροφου Αμπνταλά, σε αυτή την υποκριτική φάρσα που παίζεται ανάμεσα στη δικαστική και την πολιτική εξουσία της Γαλλίας, που εναλλάσσονται στο ρόλο του «καλού» και του «κακού», με το ίδιο πάντοτε αποτέλεσμα: Ο Αμπνταλά να παραμένει όμηρος, προς δόξαν αυτών των περίφημων «αξιών της γαλλικής δημοκρατίας» και του γαλλικού πολιτισμού.

Αυτή η διανόηση, που τόσο πρόθυμα παρέχει πιστοποιητικό νομιμότητας στην εξουσία, να μην ξεχνά τα λόγια του Ροβεσπιέρου, ότι άλλα είναι τα κριτήρια των εξουσιών, και άλλα τα κριτήρια των λαών.

Στις 25 Οκτώβρη, έξω από τις φυλακές Λανμεζάν (κοντά στην Τουλούζη), έγινε μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο Ζωρζ Ιμπραήμ Αμπντάλλα που συμπλήρωσε 30 χρόνια εγκλεισμού στις γαλλικές φυλακές υψίστης ασφαλείας. Στη συγκέντρωση διαβάστηκε το ακόλουθο μήνυμα του Ζωρζ Αμπντάλλα:

Αγαπητοί/ες σύντροφοι/ισσες, αγαπητοί/ες φίλοι/ες,

Η σκέψη πως συγκεντρωθήκατε απόψε με τονώνει και με αναζωογονεί. Δυναμώνει την πεποίθησή μου πως μόνο μαζί, στην πολύπλευρη αλληλεγγύη μας, προχωρούμε μπροστά και διευρύνουμε τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Οπως βλέπετε, σύντροφοι, πέρα από τα συρματοπλέγματα και τα τείχη της φυλακής που μας διαχωρίζουν φυσικά, βρισκόμαστε απόψε και πάλι μαζί, αντιμετωπίζοντας σθεναρά αυτό τον νέο, 31^ο χρόνο αιχμαλωσίας.

Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να περνάς χρόνια, πολλά χρόνια πίσω από αυτά τα απαίσια τείχη –είναι σχεδόν αβάσταχτο σε ανθρώπινο επίπεδο. Ωστόσο, σύντροφοι, σας ευχαριστώ, για την επιμονή της δέσμευσής σας, που πάντοτε τονώνει τα συναισθήματα και την αποφασιστικότητά μου ως απάντηση στην αλληλεγγύη σας.

Σίγουρα, σύντροφοι, πρέπει να γνωρίζετε τη δύναμη και τον ενθουσιασμό που μου φέρνει απόψε, σε αυτό το απαίσιο μέρος, η πρωτοβουλία σας.

Από την Καμπάνια Απελευθέρωσης του Αχμάντ Σααντάτ λάβαμε το παρακάτω κείμενο:

17-25 Οκτωβρίου 2014: Ημέρες Δράσης

Λευτεριά στον Αχμάντ Σααντάτ και όλους τους παλαστίνιους πολιτικούς κρατούμενους!

Τέρμα στην απαγόρευση των οικογενειακών επισκέψεων!

Λευτεριά στον Τζορτζ Ιμπραχίμ Αμπντάλα!

Στις 14 Σεπτεμβρίου οι κατοχικές αρχές των φυλακών απαγόρευσαν τις οικογενειακές επισκέψεις για τρεις μήνες στον Αχμάντ Σααντάτ, το φυλακισμένο Παλαιστίνιο ηγέτη και γενικό γραμματέα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Η ενέργεια αυτή έρχεται εν μέσω της απαγόρευσης οικογενειακών επισκέψεων σε εκατοντάδες παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους, κατά τη βούληση των αξιωματούχων της ισραηλινής κατοχής, από τον Ιούνιο αυτού του έτους. Η άρνηση των οικογενειακών επισκέψεων δεν έχει στόχο μονάχα να αποκόψει τους παλαιστίνιους κρατούμενους από κάθε επικοινωνία με τις οικογένειές τους, τις κοινότητές τους και τον κόσμο εκτός φυλακής, αλλά επίσης και να τιμωρήσει συλλογικά τις παλαιστινιακές οικογένειες, με το να τους αρνείται την πρόσβαση στους έγκλειστους αγαπημένους τους.