Το Σάββατο 22 Οκτώβρη 2022, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι διαδήλωσαν μπροστά από τη φυλακή της Λανμεζάν όπου κρατείται ο σύντροφος Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά. Χάρη στην κινητοποίηση πολλών οργανώσεων από διάφορες πόλεις της Γαλλίας, έγινε μια δυναμική πορεία αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του Λιβανέζου κομμουνιστή, που είναι φυλακισμένος στη Γαλλία από το 1984 για τη δράση του ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό και την αποικιοκρατία. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν στην πορεία ήταν:

Ζορζ Αμπνταλλά, οι σύντροφοί σου είναι εδώ

Η Παλαιστίνη θα ζήσει, η Παλαιστίνη θα νικήσει

Ζήτω ή ένοπλη πάλη του παλαιστινιακού λαού

Η δήλωση του συντρόφου Ζωρζ Αμπνταλλά διαβάστηκε το Σάββατο 21 Οκτώβρη 2017 στη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη φυλακή της Λανμεζάν όπου κρατείται. Η δήλωση μεταφράστηκε απο τη Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και διαβάστηκε στη σημερινή (24/10/2017) συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη Γαλλική πρεσβεία.

Αγαπητοί/ες Σύντροφοι/ισσες, αγαπητοί/ες φίλοι/ες,

Γνωρίζοντας ότι αυτές τις στιγμές είστε συγκεντρωμένοι απέναντι από αυτούς τους απαίσιους τοίχους και τους πύργους ελέγχου, εδώ μέσα παίρνουμε πολλή δύναμη και η καρδιά μας ζεσταίνεται. Το κλίμα, όλο το κλίμα, αλλάζει μέσα σε αυτά τα φρικτά μέρη, όταν η ηχώ της ζωής που αντιδρά, ταράζει την ανώνυμη κοινοτοπία μιας θανατηφόρας καθημερινότητας εγκλεισμού... κι έτσι, η αντήχηση της παρουσίας σας τόσο κοντά στα κελλιά μας, προκαλεί πολλά συναισθήματα και πολύ ενθουσιασμό...

Σίγουρα, σύντροφοι/ισσες, οι ποικίλες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που αναπτύξατε στη διάρκεια αυτής της 33ης χρονιάς αιχμαλωσίας, όχι μόνο συνέβαλαν αποτελεσματικά στην αποκάλυψη του παραλογισμού της δικαστικής αυθαιρεσίας και της εκδικητικότητας του Κράτους, αλλά κυρίως έχουν επιφέρει μια κραυγαλέα διάψευση όλων εκείνων που στοιχημάτιζαν το ξεφούσκωμα της αλληλέγγυας ορμής σας.

Προφανώς, συντρόφισσες και σύντροφοι, γνωρίζετε ότι επίσης χάρη σε αυτή την κινητοποίηση, με την ποικιλομορφία της στράτευσης, οι επαναστάτες αγωνιστές εδώ στα κελλιά της δημοκρατίας και αλλού, καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι πίσω από τους απαίσιους τοίχους, παρ' όλα τα χρόνια της αιχμαλωσίας...

Δήλωση του Ζορζ Ιμπραχίμ Αμπνταλλά το Σάββατο 22 Οκτώβρη από τις φυλακές Λανμεζάν

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, αγαπητές φίλες και φίλοι,

Στην αυγή του 33ου έτους της αιχμαλωσίας μου, οι κινητοποιήσεις σας, από τα διαφορετικά μετερίζια της στράτευσής σας, μου δίνουν μεγάλη δύναμη και ζεσταίνουν την καρδιά μου.

Παρά τους ειδεχθείς τοίχους, τα συρματοπλέγματα και τις σκοπιές, ο απόηχος της συγκέντρωσής σας προκαλεί εδώ σήμερα μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα αφύπνισης, ενθουσιασμού και ανθρωπιάς. Μια ατμόσφαιρα πολύ διαφορετική από τη θανάσιμη ισοπέδωση της καθημερινότητας στη φυλακή... Οπωσδήποτε δεν αγνοείτε, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, ότι είναι και χάρη στις διάφορες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που καταφέρνουμε να κρατηθούμε στο ύψος μας μέσα σε τούτο το άθλιο μέρος. Χρόνια, ατελείωτα χρόνια αιχμαλωσίας ενισχύουν την πεποίθησή μου πως, απέναντι στην πολιτική εκμηδένισης των φυλακισμένων πρωτεργατών επαναστατών, είναι πάντοτε οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στο πεδίο της αντι-καπιταλιστικής / αντι-ιμπεριαλιστικής πάλης που μπορούν να προσφέρουν την πιο σημαντική υποστήριξη στους φυλακισμένους συντρόφους μας και να ατσαλώσουν την αντίστασή τους.

Ολοι ξέρουμε ότι στις μέρες μας, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, το ξεσκέπασμα του «δικαστικού μένους» κι αυτού που μοιάζει περισσότερο να είναι «κρατική εκδίκηση» δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα ως προς την απελευθέρωση των συντρόφων μας, παρά μόνο στο βαθμό που εγγράφεται στη συνολικότερη διαδικασία του αγώνα για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ επανάστασης και προληπτικής αντεπανάστασης. Ας σημειωθεί εν συντομία, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, ότι το λεγόμενο «δικαστικό μένος» κι η «κρατική εκδίκηση» δεν είναι ποτέ τυχαία ή απερίσκεπτα, αλλά εγγράφονται κατ’ εξοχήν και συστηματικά στη συνολική δυναμική της προληπτικής αντεπανάστασης... Από τις σιωνιστικές φυλακές σε εκείνες του Μαρόκου, από τα κελιά απομόνωσης στην Τουρκία στα ακόμη πιο σκοτεινά στην Ελλάδα, τις Φιλιππίνες και αλλού στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: το δικαστικό μένος δεν είναι παρά ένα στοιχείο στη μεγάλη πανοπλία που έχει στη διάθεσή της η προληπτική αντεπανάσταση. Βέβαια, αυτή η πανοπλία μέτρων και νόμων συνεχίζει να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, σε καιρούς μιας γενικευμένης κρίσης που συνταράσσει τα θεμέλια του συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.