Τη Δευτέρα 8 Μαϊου, στις 19:00, στο Πολυτεχνείο, θα συνεχιστεί η συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Παλαιστίνιους κρατούμενους, για τη διοργάνωση περαιτέρω κινήσεων αλληλεγγύης.

Από τις 17 Απριλίου περισσότεροι από 1500 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι συμμετέχουν στην επ’ αόριστον μαζική απεργία πείνας “Για Ελευθερία και Αξιοπρέπεια”, που ξεκίνησε στις σιωνιστικές φυλακές ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των 6500 κρατουμένων (μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται 300 ανήλικοι, μιας και οι παλαιστίνιοι είναι ποινικά υπόλογοι στον κατακτητή τους από την ηλικία των 12 ετών). Βασικά αιτήματα των απεργών πείνας είναι η κατάργηση του δικαστικού απαρτχάιντ και της διοικητικής κράτησης (δηλαδή της φυλάκισης χωρίς απαγγελία κατηγοριών και δικαστική απόφαση), η παύση των βασανιστηρίων και της εξευτελιστικής μεταχείρισης, η αποφυλάκιση όλων των παιδιών, η αποκατάσταση της επικοινωνίας με συγγενείς και δικηγόρους, η επαρκής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ. Όπως έγραψε το ηγετικό στέλεχος της Φατάχ, Μαρουάν Μπαργούτι, από τις φυλακές Χανταρίμ: “Δεκαετίες εμπειρίας έχουν αποδείξει ότι το απάνθρωπο σύστημα της αποικιοκρατίας και της στρατιωτικής κατοχής του Ισραήλ αποσκοπεί στο να καταρρακώσει το ηθικό των κρατουμένων και του έθνους στο οποίο ανήκουν, βασανίζοντας το σώμα τους, χωρίζοντάς τους από τις οικογένειες και τις κοινότητές τους και χρησιμοποιώντας εξευτελιστικά μέτρα για να τους αναγκάσουν να υποταχθούν. Παρά τη μεταχείριση αυτή, εμείς δεν πρόκειται παραδωθούμε”.

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Απεργούς Πείνας Παλαιστίνιους Κρατούμενους

Από τη Δευτέρα 17/04 οι παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι συμμετέχουν μαζικά σε απεργία πείνας ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στα μπουντρούμια του Ισραήλ. Χρησιμοποιούν το μόνο όπλο που διαθέτουν ενάντια στα σκληρά δεσμά που τους επιφύλαξε το αστυνομικοδικαστικό σύστημα της κατοχικής διοίκησης, το ίδιο τους το σώμα. Παίρνουν την σκυτάλη από τους προηγούμενους αγώνες των παλαιστίνιων πολιτικών κρατούμενων για να δώσουν ξανά τη μάχη για τα δικαιώματά τους.

Η ιστορία των παλαιστίνιων πολιτικών κρατούμενων είναι μια ιστορία γεμάτη αυτοθυσία, αυταπάρνηση και ενθουσιασμό για το δίκαιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Η μια γενιά μεταφέρει τη φλόγα του λυτρωμού στην επόμενη και διαπαιδαγωγεί νέους, ακλόνητους και αφοσιωμένους αγωνιστές, επαναστάτες που θα έρθουν αντιμέτωποι με τις αγριότερες συνθήκες κατοχής και υποδούλωσης που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα.

Ο αγωνιστής Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπντάλα βρίσκεται 32 χρόνια στις γαλλικές φυλακές.
Συνελήφθη το 1984 και κατηγορείται ότι ως μέλος της Ένοπλης Επαναστατικής Λιβανέζικης Φράξιας, συμμετείχε στην εκτέλεση του ακόλουθου της αμερικανικής πρεσβείας και του ισραηλινού διπλωμάτη.
Από το 1999 δικαιούται αναστολή, όμως όλες του οι αιτήσεις απορρίπτονται μέχρι σήμερα.
Στην “πολιτισμένη” ευρώπη, της οικονομικής δικτατορίας, των ηλεκτροφόρων συνοριακών φραχτών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, η θανατική ποινή, απλά άλλαξε όνομα.
Τώρα ονομάζεται “φυλακή επ’ αορίστου”.
Ο θάνατος σερβίρεται σε δόσεις με το σταγονόμετρο, μέσα απ’ την χωρίς τέλος, παράταση φυλάκισης του Ζ. Ιμπραχίμ Αμπντάλα.
Έτσι το μακιγιάζ της δημοκρατικής ευρώπης, κρύβει την αργή δολοφονία του Αμπντάλα, και τον εκτελεί δύο φορές.
Μία φορά κρατώντας τον στην φυλακή επ’αορίστου και μία δεύτερη, θέλοντας να τον θάψει στη λήθη των 32 χρόνων αιχμαλωσίας.
Όμως 32 χρόνια, δεν μπορούν να κάνουν την μνήμη να ξεθωριάσει, για την ασχήμια της εξουσίας.

Στις 24 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 32 χρόνια από τη φυλάκιση του κομμουνιστή επαναστάτη Ζώρζ Ιμπραχίμ Αμπντάλλα. Ο σύντροφος βρίσκεται έγκλειστος σε φυλακές ύψιστης ασφαλείας της Γαλλίας, κατηγορούμενος πως, ως μέλος της επαναστατικής οργάνωσης Ένοπλη Επαναστατική Λιβανέζικη Φράξια, εκτέλεσε τον στρατιωτικό ακόλουθο της Αμερικάνικης πρεσβείας στο Παρίσι, συνταγματάρχη Τσάρλς Ρέυ, καθώς και τον Ισραηλινό διπλωμάτη Γιακομπ Μπαρσιμάκοβ.

Ο Αμπντάλλα, από τα 19 του χρόνια, εντάχθηκε στις γραμμές του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και συμμετέχει ενεργά στον αγώνα ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και το κράτος- απρτχάιντ του Ισραήλ. Μέχρι τις μέρες μας, παρά τα 32 χρόνια εγκλεισμού, δεν έχει κάνει βήμα πίσω στην υπεράσπιση των επαναστατικών αξιών και γι αυτό τυγχάνει μιας πρωτοφανούς εκδικητικότητας από τη πλευρά του συστήματος. Ενώ από το 1999 έχει συμπληρώσει το απαραίτητο όριο, ώστε να εξασφαλίσει δικαίωμα στην αναστολή της ποινής του, του την αρνούνται προκλητικά απορρίπτοντας του όλες τις αιτήσεις. Το 2003 μάλιστα, ενώ το δικαστήριο δέχτηκε το αίτημά του για αναστολή της ποινής, ύστερα από ωμή παρέμβαση του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α., ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Γαλλίας Ντομινίκ Πεμπέν άσκησε έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου, με αποτέλεσμα ο Αμπτνάλλα να παραμείνει στη φυλακή.